Lepsza infrastruktura i mieszkania na wynajem to kluczowe zagadnienia, które znajdują się wśród priorytetów na najbliższe lata. Prezydent Łodzi zapowiada inwestycje i wchodzi w polemikę z danymi GUS, które wskazują, że położone w centrum Polski miasto dramatycznie się wyludnia. Hanna Zdanowska powołuje się na liczby, które sugerują odwrotny trend.
Łódź to według danych Głównego Urzędu Statystycznego (GUS) czwarte miasto w Polsce, choć jeszcze nie tak dawno zajmowało pozycję wicelidera wśród polskich miast. Pod względem populacji ustępowało jedynie Warszawie. W ostatnich latach Łódź wypadła z podium po tym, jak została prześcignięta przez Kraków i Wrocław. Według GUS obecnie zamieszkuje ją 652 tys. mieszkańców. Z tymi danymi nie zgadza się jednak prezydent tego miasta.
– Dane, które pozyskujemy z GUS-u, nie są wiarygodne. Otrzymaliśmy po wielu latach dane z urzędu skarbowego i okazuje, że w ciągu tylko i wyłącznie roku przybyło nam 90 tys. podatników. To świadczy, że miasto się nie wyludnia, wprost przeciwnie, zaludnia się – mówi agencji informacyjnej Newseria Biznes Hanna Zdanowska, prezydent Łodzi.
Siłą miasta są m.in. uczelnie wyższe, które przyciągają do Łodzi studentów niemal z całego kraju i z zagranicy. Część z nich pozostaje w mieście lub na terenie aglomeracji. Na negatywne statystyki może wpływać także fakt, że prawo nie wymaga już meldowania się w konkretnym miejscu zamieszkania.
– Młodych ludzi przybywa nam bardzo szybko i to widzimy, bo robimy badania i faktycznie to są młodzi w wieku 18–32 lata. Mamy saldo migracyjne i to zdecydowanie bardzo duże. To są również kwestie obrazowe, jak na przykład zlecamy telefoniom komórkowym liczbę logujących się telefonów, ona pokazuje, że w Łodzi nie ma 670 czy 680 tys. mieszkańców, ale tych telefonów loguje się od 850 do 900 tys. Jeżeli nawet weźmiemy, że ktoś ma jeden telefon, ktoś ma dwa, ale z kolei niemowlęta nie mają tych telefonów, to pokazuje, że rzeczywistość jest trochę inna, GUS nie nadąża – ocenia Hanna Zdanowska.
Za wyższą liczbą mieszkańców w porównaniu do oficjalnych statystyk przemawia także fakt, że w mieście brakuje szkół i przedszkoli.
Atutem Łodzi jest m.in. położenie geograficzne. Na terenie jej aglomeracji krzyżują się główne polskie autostrady A2 łącząca Warszawę z Wielkopolską i Niemcami oraz przebiegająca na osi północ–południe autostrada A1 będąca łącznikiem Trójmiasta z Górnym Śląskiem oraz Czechami. Nie oznacza to jednak, że miasto nie potrzebuje inwestycji infrastrukturalnych. Wręcz przeciwnie.
– Łódź mierzy się przede wszystkim z kwestiami infrastrukturalnymi, mimo że od ładnych paru lat zmieniamy infrastrukturę, to jednak zapotrzebowania są olbrzymie, dlatego obiecałam przede wszystkim łodzianom proste drogi, to jest jeden z priorytetów – wymienia prezydent miasta.
Niestety na ten cel próżno szukać pieniędzy w Krajowym Planie Odbudowy (KPO). W obecnej perspektywie budżetowej Bruksela przesunęła akcenty w obszarze inwestycji, które można realizować za pieniądze unijne. Taka sytuacja nieco komplikuje wyzwanie, jakim jest np. poprawa stanu dróg miejskich.
– Środki z KPO są dla nas dużym potencjalnym zastrzykiem, diabeł tkwi w szczegółach, problem jest innej natury, środki z KPO są dedykowane tylko na określone cele, one mają swoją fiszkę, na jakie cele mogą być wydane. My potrzebujemy na pewno środków na infrastrukturę i nie pozyskamy ich z KPO, bo niestety takich środków bezpośrednio na infrastrukturę drogową nie ma – mówi Hanna Zdanowska. To oznacza, że Łódź musi szukać pieniędzy na te cele w innych źródłach.
Drugim priorytetem dla władz Łodzi jest mieszkalnictwo. Zauważalnym problemem, szczególnie wśród młodego pokolenia, jest tzw. luka kredytowa, czyli problemy ze zdolnością kredytową oraz zebraniem potrzebnego wkładu własnego.
– Chcemy budować i zaczynamy budować i lokale, mieszkania komunalne, ale również mieszkania o niższym czynszu niż ten rynkowy, w których będą mogli skorzystać z możliwości zamieszkania właśnie te osoby, których nie stać na zakup mieszkania, a są już ponad możliwością otrzymania wsparcia w postaci mieszkania komunalnego, dlatego to jest drugi priorytet – mówi prezydent Łodzi.
Miasto deklaruje, że ma gotowe projekty budowlane i czeka na konieczne pozwolenia. Inwestorami w tym przypadku będą miejskie spółki czy Widzewskie Towarzystwo Budownictwa Społecznego. Władze samorządowe w tym przypadku są otwarte na różne kooperatywy.
Trzecim priorytetem prezydent jest zrównoważony rozwój, określany w mieście za pomocą hasła „Błękitno-Zielona Łódź”. Chodzi o wydobycie części ukrytych przed laty w betonowych kanałach rzek, których jest ponad 20.
– Równolegle będą szły dalsze zmiany związane z rewitalizacją Śródmieścia, ale do tego już się przyzwyczailiśmy, to jest oczywistość i to idzie swoim tempem – mówi prezydent Zdanowska.
Hanna Zdanowska pełni funkcję prezydent Łodzi od 2010 roku. Z wykształcenia jest inżynierem środowiska. W 2007 roku została wybrana posłanką na Sejm z list Platformy Obywatelskiej. Trzy lata później zwyciężyła w wyborach na prezydenta miasta Łodzi, stając się pierwszą kobietą sprawującą ten urząd. Wybory były następstwem odwołania w referendum jej poprzednika Jerzego Kropiwnickiego. W wyborach 7 kwietnia 2024 roku została wybrana na czwartą kadencję. Rozstrzygnięcie nastąpiło już w pierwszej turze, w której Zdanowska zdobyła 59,3 proc. głosów.
Łódź jest miastem o średniowiecznym rodowodzie. Przez wiele lat rozwijała się w cieniu większych ośrodków jak Łęczyca czy Sieradz. Prawa miejskie otrzymała w 1423 roku w Przedborzu (obecnie województwo łódzkie). Na dynamiczny rozwój miasto musiało poczekać aż do XIX-wiecznej rewolucji przemysłowej. Łódź stała się wówczas prężnym ośrodkiem gospodarczym w zaborze rosyjskim. Kiedy w 1918 roku Polska odzyskała niepodległość, miasto było drugim pod względem mieszkańców miastem II RP. W okresie PRL oprócz przemysłu (głównie włókienniczego) Łódź stała się prężnym ośrodkiem naukowym i kulturalnym (największy ośrodek produkcji filmowej).
Po upadku PRL miasto zmagało się z problemami związanymi z transformacją. W latach 90. upadła większość zakładów przemysłowych, głównie włókienniczych. Zanotowano gwałtowny wzrost bezrobocia. Poprawa sytuacji nastąpiła dopiero w kolejnych dekadach, szczególnie po wejściu Polski do Unii Europejskiej.
